Gönül Yarama Şiiri - Fatma Bacanak

Yan yana iken bilemedik zamanın kıymetini
Göremedik gozlerimizdeki aşk ateşini
Duyamadik sen diye haykıran kalbimin sesini
Ansizin çıkıp geldin tuz bastin gönül yarama

Ayrılığı düşünmedi bu yürek hiçbir zaman
Gitmek istemedi senden sen zaman
Ne kadar da emindin bitti dedigin an
Şimdi çıkıp geldin tuz bastin gönül yarama

Savurdu hayat bizi bir uçtan bir uca
Aşılmaz mesafeler koydu bu gönül sevdasına
Kim suçlu soran olursa adı kader
Nolursun artık tuz basma bu gönül yarama

Gönlümün dili olsa duyardı tüm dünya
Aşkımın sesiyle cinlardi kulakların
Yıllar sonra neden halen bu stem bana
Yalvarırım tuz basma gönül yarama

Sensiz günlerde bile seninleydim
Gulmeyen kaderimi seninle teselli ettim
Ben bu aşktan bilesinki hiç gitmedim
Artık duy sevdamı tuz basma gönül yarama