Sen; kapkara gönlümde beliren gökkuşağı,
Çiçeklerin en güzelinden, bir papatyasın.
Sen; sevilmeyi en çok hak eden
Ama bir o kadar da sevmeyen gönül yaramsın!
Gönlüme el vermeden,
Elimden hiç tutmadan
Ve yanımda durmadan
Geçen her günde bu yaramı deşersin!
Aslı'dan Leyla'ya,
Kerem'den Mecnun'a kadar...
Her birinin sevgisini ve acısını katlayarak
Yaşattırdın şu gönlüme, merhametini atarak!
İnan ki; gözümden, gönlüme,
Hayal perdemden; dört duvarıma
Ve hayalimden dünyama kadar,
Her köşeye sen düşersin!
Nerde olursun, bilmem,
Seni nasıl bulurum, bilmem,
Nasıl gelirsin bilmem ama
Ben, bana gelmediğin yolu çok iyi bilirim!
Kayıt Tarihi : 31.3.2017 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sorgusuz, sualsizdir bilir misin sevgili Gökhan?
Habersiz ve izinsiz gelir çat kapı işte ben geldim demeden kalbindeki kral koltuğuna oturur ve sen öylece baka kalırsın ne yapacağını hiç bilemeden.
Nedensiz sevmeye başlarsın neden geldiğini hiç sorgulamadan, ya sonra ne olacak demeden seversin ölesiye, kim olduğunu unutursun.
Benliğin en ücra köşelerinden fırlayıp çıkıverir kendinden ve gidersin onun yüreğine doğru apansız akarsın da farkına bile varmazsın.
Uyandığında artık çok geçtir sen sende bile değilsindir, “elveda benden bana” demek kalır bize sadece…
Aşk’a sorgusuz sualsiz iman edenler mi kazanır dersin?
Nicelerine inşaAllah…
Sevgilerimle…
işte aşk da sevda da böyle bir şey. Tebrikler ellerine sağlık nicelerine diyor esenlikler diliyorum.
TÜM YORUMLAR (2)