Gonul Yara El Olmadan Şiiri - Şair Nukredit

Kalbimin isiklari vurdu bir karanliga
Yar bana gonul verdi varmak icin vuslata
Zaman akmayi kesti verdi ani yillara
Gozyasim esir oldu akmamak icin daha

Icime isledi bu sonsuzlugun ozlemi
Uykusuz geceler ve sensizligin matemi
Icimde hep uktedir benligimin gizemi
Bana hayal oldu artik yarimin hasreti

Gonlumun kapali sayfalrari cevrildikce
Olcak herzaman ismin kalbimin kosesinde
Hissetceksin sen de bunu derinden derine
Yarin hayali gelicektir gozun onune

Kutlulandi benim yarimin deniz gozleri
Dusundukce dile geldi yarin o hayali
Fisilti ciglik oldu karanliktan seslendi
Gonul yara el olmadan el gonule yar oldu........