Gönül Yanmayınca Nar Olmaz Yürek

Biçare düşürdün ey gül-i handan
Gönül yanmayınca nar olmaz yürek
Usanmaz cefadan gönül bu candan
Gönül yanmayınca zar olmaz yürek

Hicran ateşiyle yandım kavruldum
Aşkın hançeriyle kalpten vuruldum
Hüsran harmanında savdım savruldum
Gönül yanmayınca kor olmaz yürek

Bu hasretle bir gün ölürsem eğer
Sevenler aşkıma verir mi değer
Böyle bir sevdaya değermiş meğer
Gönül yanmayınca har olmaz yürek

Gel ağlatma beni sende gülesin
Yüreğimde sevdan böyle bilesin
Artık göz yaşımı gelip silesin
Gönül yanmayınca bir olmaz yürek

Ezelden gül için bülbüller zarda
Aşka düşen gönül kavrulur narda
Yüz bin hekim gelse derman o yarda
Gönül yanmayınca yar olmaz yürek

Bize hicran düştü güllere neva
Acep bulunur mu bu derde deva
Mahşere dek sürer gider bu dava
Gönül yanmayınca var olmaz yürek

Yıldırımım kalmaz bu dünya baki
Senden başkasına yar olmam de ki
Ölüme bir çare buldun mu peki
Gönül yanmayınca sır olmaz yürek