Gönül Yalavuz Şimdi Şiiri - Mürsel Gündoğdu

Mevsim kışa değdi ses kesti horan şimdi
Bizim uralarda kar yağar boran şimdi
Biçare yüreğe keder oldu kılavuz
Dikmen Dağı gibi gönül kaldı yalavuz

Hüzün yağar gökten sanki bahar güneşi
Bir seraba dolandım yoktur cihanda eşi
Şevk ü gülden geçtim burcu belaya düştüm
Bahtı elem sardı sofrasına üşüştüm

Bir çetin girdaba saplanıyor hafsalam
Kaygı yok mevsimde bahar gelmez vesselam
Zevk küstü bana dertle arkadaş oldum
Zehri yudumladım hazan misali soldum.

Gül Dağının yolu geçit vermez bülbüle
Tabip derman olmaz aşkı inciten gönle
Ümidim kalmadı cana özge vefa yok
Daldım bahr u gama bir zerrecik sefa yok

Gündoğdu’yum sıla ağarmıyor yüzüme
Baharı beklerken kış belendi gözüme
Bu çile bu gurbet artık canıma yetti
Bulancak’tan uzakta mahzun bir ömür bitti