Gönül ya bu (ferman dinlemez)

Uzun zamandır dağarcığımdaki ilimleri satamadığımdan
Bu Ramazanda; evimi, eşimi, işimi bırakarak çıktım yola.
Sohbet ederek,terâvih kıldırarak stresimi atamadığımdan,
Gelmiştim patlama noktasına,artık bindim trene inş.hayrola.

Üçbuçuk saat gittim kırmızı trenle yol
Ramazanın mânevî bereketi olur bol/bol
Çok garib bir yermiş,etrafımda yok hiçbir kul
Fakat,fakat Rabbimle başbaşayım hemde okuyarak Kur’an.

Yıllar sonra bir odada yalnız yattım tek başıma
Kalkıverdim sahura,kaşığı salladım corba aşıma
Her nekadarda yalnız kalmak yakışmasada yaşıma
Gecmişde ki güzel günlerimdi şu an karşımda Duran.

Yalnızım ya artık. otuzgün ne bulursam onu yerim
Gücümün yettiğini yapar,“babamın adı hıdır,elimden gelen budur' derim
Íslâmın; gurbet ellerde inkişâfı için feda olsun benim serim
Dün; ben değilmiydim sanki ! Bu hayalleri Kuran.

Ey Mevlüdî! Daha Ramazanın başındasın bekle gör
Kabrinde üşümemek için boş durma bol/bol kazak ör
“Böyle bir fırsat ele, ya geçer ya geçmez bir daha“ der
Düşme ayaklar altına, Olmaz bu diyârda hâlini Soran.

Mevlüt Bicik
24.09.2006 saat 14.06
Freiburg