Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne kadar meşakkat çekersek ruhumuzun o denli yüceleceğini biliyoruz.Meşakkat nasıl olur.
Allah'ın verdiği yoksulluğa,hastalığa beterinden saklasın diyerek isyan etmeden katlanmak.Yoksulluğa çare çalışmak umudunu yitirmeden kısmetini her yerde aramak.Bir kapıyı kpayan mutlaka bir diğer kapıyı açar ama bizde de gören gözler olmalı...Lakin Allah akıl ermiş önlemini alacağız gereğini yapacağız.Bütün gün evine odun taşımış birine kimsesiz yaşlı bir adam evladım bana şuradan bir ekmek al dediğinde zorumuza gitmiyorsa yüceldiğimizi hissedseriz.
Nöbetçi bir doktor, öylesine yorgun tahammülünün sınırında bir acil hasta daha gelse nöbeti bitmiş evine gidecekken.İşte Allah insanı böyle sınar her halde...
Şiiriniz öyle güzel ki bana bunları düşündürdü.Tebrik ediyorum Mehmet bey bütün paylaşımlarınıza minnettarım sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta