Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Ne kadar meşakkat çekersek ruhumuzun o denli yüceleceğini biliyoruz.Meşakkat nasıl olur.
Allah'ın verdiği yoksulluğa,hastalığa beterinden saklasın diyerek isyan etmeden katlanmak.Yoksulluğa çare çalışmak umudunu yitirmeden kısmetini her yerde aramak.Bir kapıyı kpayan mutlaka bir diğer kapıyı açar ama bizde de gören gözler olmalı...Lakin Allah akıl ermiş önlemini alacağız gereğini yapacağız.Bütün gün evine odun taşımış birine kimsesiz yaşlı bir adam evladım bana şuradan bir ekmek al dediğinde zorumuza gitmiyorsa yüceldiğimizi hissedseriz.
Nöbetçi bir doktor, öylesine yorgun tahammülünün sınırında bir acil hasta daha gelse nöbeti bitmiş evine gidecekken.İşte Allah insanı böyle sınar her halde...
Şiiriniz öyle güzel ki bana bunları düşündürdü.Tebrik ediyorum Mehmet bey bütün paylaşımlarınıza minnettarım sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta