Gönül Verme Şiiri - Ali Altay Turan

GÖNÜL VERME
Kıymet nedir bilmeyene
Çağırınca gelmeyene
Bir kez içten gülmeyene
Gönül verme, gönül verme...

İşi gücü hesap kitap
Boşa sevdik düştük bitap
Ne yıldızdır ne de mehtap
Gönül verme, gönül verme...

Senden alır ele verir
Sanma zamanla düzelir
Erir garip yürek erir
Gönül verme, gönül verme....

Yalan dilde yuva yapmış
Aç gözlü her şeyi kapmış
Hâk yolundan öte sapmış
Gönül verme, gönül verme...

Çalar ömrümden yılları
Toz duman eyler yolları
Rezil eder aşk kulları
Gönül verme, gönül verme...

Çiçek kurur, yaprak düşer
Laf söylüyor beşer, beşer
Diri iken mezar eşer
Gönül verme, gönül verme...

Çıkamazsan kara kıştan
Anlamaz dertli bakıştan
Hoşnut olur her yakıştan
Gönül verme, gönül verme...

Düşman eder dost ahbabı
Vicdan yok bilmez adabı
Yaşatır sana azabı
Gönül verme, gönül verme...

Baksan elde bir şey yoktur
Mutluluk az, derdi çoktur
Bağrına saplanmış oktur
Gönül verme, gönül verme...

Sever iken iyi düşün
Kaybolur yüzde gülüşün
Kesilir bülbül ötüşün
Gönül verme, gönül verme...
Ali Altay TURAN

Ali Altay Turan
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 00:53:00