Gönül Verdiğinde Şiiri - Bahattin Tonbul

Gönül verdiğinde, sandığın o aşk
Aşk dediğin kadın, güzelliği yar
Erkeğin yüzünde, değildir ki aşk
Aşk dediğin hikmet, var edende var

Bazen kötü şeyler, deyip de geçme
Kötü bitten şeyden, kötülük seçme
Yüzbin defa düşün, acıyı içme
Aşk dediğin hikmet, var edende var

Özlediysen git bul, sevdiysen affet
Kaybettiklerini, gönlünde hapset
Kırıldıysan söyle, ruhunda sabret
Aşk dediğin hikmet, var edende var

Unuttuklarını, bir kenara yaz
Sevdiklerini de, yüreğine kaz
Aşk bedende hapis, acınsa ayaz
Aşk dediğin hikmet, var edende var

Dizimde dermanın, tükenmeden gel
Tükendiği vakit, ağlayan güzel
Yeşeren yarınlar, oluşmuş bir sel
Aşk dediğin hikmet, var edende var

Seven insanların, ana fikridir
Kalbi özetinde, aşkı zikridir
Vicdanı altında, saklı eklidir
Aşk dediğin hikmet, var edende var
Bahattin Tonbul
7.8.2013