Bir kere düştün mü aşk eline yanarsın
yandın mı yangınının her zerresinde kendini ararsın
göçebe yüreğinle dirhem dirhem azalırsın
varlığa kanat çırparken yokluğa konarsın
uslanmaz bir hal alırsın sürgün şafaklarda
buruk sevinçler yaşarsın artan ızdıraplarda
kendini ararsın baktığın suskun aynalarda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta