Gönül veda ediyor artık tatlı hatıralara…

Çaresi yok
Her lahza ibrete
Akan vicdandır
Duygular ne kadar
Latif ve mütehassıstır
Sevgi ve muhabbete
Aşina olduğu kadar,
Asabiyete uzaktır

Her insan
Bir alemi imtihandır
Ne kadar
Hakikate ram ise
O nisbette münevverdir
Her türlü kabalık
Ve bağnazlıktan
Arınmak için
Edebe yönelmelidir

İlkbahar
Niçin sevilen ve
Beklenen andır
Ruha ve kalbe
En naif bir vakitte
Seslenen farktır
Her güzelliği
Ve zindeliği temsil
Eden heyecandır,
Nüveleri bahttır

Nasıl
Doğum murat
Ve umutsa
Bedenin en zinde hali
Nefes için hazineyse
An neler söyler,
Müddeti yaklaşan
Niçin kedere girer, içini çeker

Yaprak
Sararıp solarsa
Dal cazibesinden uzaklaşırsa
Ağaç kurumaya
Yüz tutmuşsa
Care yok artık,
Vakit tatamı ikramdır