Gönül utansın Şiiri - Ümit Yılmaz1

Yola düşüp daldım mı ben,
Kesin karar aldım mı ben,
Besmeleyle vurdum mu ben,
Gelmezse utansın gönül.

Vatan için akan kanı,
HAK’ka çıkan onca canı,
Her gün coşan bu imanı,
Bilmezse utansın gönül.

Kahpece atılan karayı,
Haksız gelen iftirayı,
Açılan milli yarayı,
Silmezse utansın gönül.

Unuttuk mu ki dünleri,
Solan hep ülkü gülleri,
Bize yönelen kinleri,
Delmezse utansın gönül.

Haksızlığa karşı durup,
Vurguncudan hesap sorup,
Bizimle birlikte olup,
Silmezse utansın gönül.

UMUD gururlanıp, kalksa,
Büyüklenip, şöyle baksa,
Yanılıp da acze düşse,
Yermezse utansın gönül.
2003 - Erbaa