GÖNÜL ÜŞÜYOR
yapraklar dökülür ekim olunca
geceler ayazdır gündüz ısınsa
dünya senin olsa olmaz umrunda
serde yalnız kalmış hasret üşüyor
kimi tapar paraya kimisi şana
dokuz idik sekiz onbir den sonra
can değil kan değil sıcakmış yuva
ah o yalnızlık yokmu gönül üşüyor
hayalin karşımda durur dün gibi
nasılda terk edip gittin sen bizi
görüşürüz hoşçakal demiştik hani
gidipte dönülmez yollar üşüyor
oy anam vay babam adınız kaldı
şu üç günlük dünyanın telaşı kahrı
lokman hekim olsan bulsan şifayı
birikmiş acılar canlar üşüyor
misafiriz meçhul zamana kadar
dünyada gönülden başka neyin var
gönülden sevene geniş olur dar
soluk tebessümler yüzler üşüyor...
27 10 2018 Adnan Çatalbaş
Kayıt Tarihi : 7.11.2018 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
27 ekim2018 tarihinde kaybettiğimizin Sevgili annemizin ardından bir gönül sesi Nur içinde yat anacığım mekanın cennet olsun inşallah
Selam sevgi ve de hürmetlerimi sunuyor daha nicelerine diyorum..
TÜM YORUMLAR (1)