gönül umduğuna küser derdi annem
ben küsmeli miydim hayata
insan ne umar hayattan
ve bulduklarını sonra hayata mı yorar
ya bulamadıklarını vermezse hayat...
...batsın mı bu dünya
hiç küsmedim hayata
çünkü ben hep kendimden umdum beklediklerimi
hep kendimdim zaferleri kazanan
herkesin sevgilisi de bendim
dostlarımı kaybeden de ben
çünkü ben küseceksem kendime küsmeliydim
zaten hayata küstüm dediğin
kendine küsmekten başka nedir
kendiyle barışık olmak dedikleri
hayata gülümsemek değil midir
Kayıt Tarihi : 20.12.2003 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!