Gönül Tutkusu Şiiri - Abdulhalim İpek

l
Hiç beklenilmeyen bir an
zamansızlığın mekanında
gözlerde saklı bir çığlık
‘iksir’i oldu
aykırılığı yaşayan
bir deli gönül

Gözlerin
gönül tellerinin titreşimi
en uc en bulutsu zirvelerde
usulcacık akan
kar sularının ezgisi eşliğinde
yuvalanır yüreklerde yüreğin
ve örülür sevgin beyinlerde

Yüreklerde yuvalanan
sevgiyi en iyi
sen bilirsin
gülüşleri güzel
bakışları pazarlıksız
bakılırsa daha çok
azalır belki güzelliğin

Saçlarında kalan tekil parmaklar
bakışlarında biçimlenen gözler
alır rengini
gökte kayan yıldızlar gibi
ağlatır gülüşlerin
gizemin gönüllere yuvalanır

Yaşanmayan bir sevda
bir yanım sen
bir yanım gönül tutkusu
Ağzının derinliklerinden gelen
tebessümler
yazılır yıldızlara yakın
bir yerlere
Yasa dışı hep
senin dışındaki güzellikler
düşmüş özgürlükler
göz kapaklarının ağına

ll
Akşam sefası çiçekleri
açıyor yüzünde
çanak çanak gamzeler
içimin derinliğinde
bir yakınlık
bir uzaklık
gönülden içre
uzaklığında hep
gölgeler kapıyor…

Çocukluğumun düşleri çalınmıştı
‘müstemleke’çocuğuyduk
seninle
büyüdük ‘mavzer’gölgelerinde
‘ser’vermişiz ‘sır seri’nde
sır susar susar ve
açılır özgürlüğün ‘dik seri’nde

Seni tanıdım
seni sevdim
son tutkum diye
şarkiladım seni
sevdiğimiz tüm türkülerde

Bozkırın soluduğu
‘hamravat’suyunun
akşam üstü serinliği
Karacadağ’a çakılan
güneşe bıraktın…
besliyorum senin için
göğün kaynaklarını
yurdumun ırmaklarından
ve sen olmayınca
yitiririm gönlümün
düşlerini mabetlerde

İnanki ‘gönül aşkım’
saklayacağım seni hep
içimin en kuytu derinliklerinde
sonsuzluğa dek sevginle
ince beyazlıklarda
karanlığa
ve yeşermek için
bedeninde bir daha…
anlayacaksın bir gün
hasretine esir düştüğüm
gönül tutkum
HAZİRAN 2005