GÖNÜL TÜRKÜSÜ
Zülüf’ün çözülmüş, dökülmüş yüze.
Öyle güzelsin ki, gerek yok söze.
Aşkınla bir sancı, çöküyor öze.
Göz gördü bir kere, gönül neylesin.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Zülüf’ün çözülmüş, dökülmüş yüze.
Öyle güzelsin ki, gerek yok söze.
Aşkınla bir sancı, çöküyor öze.
Göz gördü bir kere, gönül neylesin.
Başıma esiyor, bir kavak yeli
Aklım firar etti, gönlüm zırdeli.
Bu imiş sevdiğim, aşkın bedeli.
Göz gördü bir kere, gönül neylesin.
Nasıl bu sevdaya karşı durayım.
Şu seven kalbime, gem mi vurayım.
Cayır cayır yandı, gönül sarayım.
Göz gördü bir kere, gönül neylesin.
Adım meçhuli’dir, soyadım kale.
Görünce vuruldum, ben sana kele.
Kurbanın olayım, düşürme dile.
Göz gördü bir kere, gönül neylesin.
Ş.(MEÇHULİ) KALEBAŞI.
güzel methiyeler sitemlerle bezenmiş akıcı biir şiir okudum yolun açık olsun saygılar tam puan + anto
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta