Biz türkülerimizi annemize yazdık
Gönül türkülerimizi annemize
notası bir hoş ezgisi bir hoş
Geleceğimize giden yolda başlangıçtaki yolumuzu çizen
Göbek bağımızı umutla kesen o
kulağımıza hiç duyulmamış söylenmemiş sevgi çığlıklarını üfüren
Kimi zaman ay yıldızlı bayrak üstünde
şehit düşen bir mehmetçik anasıdır o
yüreğinde acı filizlendiren,aynı mermi acısını içinde duyan
ağlarsa o ağlayan gerisi yalan ağlayan
Mezar taşını bile özenle silen
Kokumuzu bir çiçek gibi koklayıp
içine sindiren
Kimi zaman zalimin,fesatın,fırsatçının
karanlık duygularına inatla
Karşılıksız seven ve kör karanlıkları aydınlıklara çeviren
kutsal bir abidedir gözümüzde,ilahi bir güçtür
Sevgiyle başımızı okşayan elleri mukaddes bir kitap gibi öpülesi,
yere göğe sığdıramadığımız
Tanrı gibi yüce, mukaddes bir kitap gibi mistik
kim verebilir kim ondan daha ötede bir sevgiyi
kim çeker bizi,kim dayanır hayatımızın yorgunluklarını
kim gelipde örter sevgisiyle yüreğimizi
Kim duyar acımızı elimize diken batsa
Kim okşar için için ağlarken başımızı
anneler, annelerimiz
kendi yalınayak diken üstündeyken
bize çıkarıp sevgisini ayaklarımıza seren
umudumuzun goncası
Sevgisi soframızdaki ekmeğimizden önde gelen
Kim paylaşırdı kim sunardı sütünü
ruhuyla bezetip iliklerimize
annemiz annelerimiz
Mısırdada olsa Kıbrıstada Vandada
onlar yaşama sebebimiz yaşama sevincimiz
öperim ellerinizden
Kayıt Tarihi : 12.2.2007 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri şehit analarına ve kendi anneme armağan ediyorum.
TÜM YORUMLAR (3)