..GöNüL Treni... Şiiri - Arzu Aksu

Katran karası gecelerin daimi yolcusuyum.
Sabahı sabah edip geceyi tende uyuturum.
Her durağı sen olan bu meçhul yolculuğum,
Varış yeri vuslatımdır,o da tek umudum…

Yaz gönül sultanı,sözlerinle fermanım.
Her iki cihanda da senle olsun dermanım.
Biletimi, var sen kes, kalksın gönül perondan,
Katar katar yol alıp görülmesin dumandan.

Süzülsün gözyaşlarım, inci gibi dökülsün.
Narıma bir damla, bırak senle süzülsün.
Aşk rotası bozulup raydan çıksa ne çıkar,
Feleğim zaten şaşmış bir çivide sen çıkar.

Vagonlar arasında kalsın bütün korkular.
Unutma! Tüneller hep aydınlığa çıkar.
Yaklaşırken hüzünlü düdük sesiyle tren,
Bir sen ol,gönüllü garda beni bekleyen.

Son durak nasıl olsa,sarıl da hiç bırakma.
Gözlerinin içinde eriyim damla damla …
Züleyhanın tutsağı Yusuf’un neferiyim,
İlk ve son dileğim bu,kollarında öleyim …

08 Aralık Cumartesi….2012

Dost kalemlerden........

Son istasyonda kavuşmak,
Karanlık yolculuğun ardından aydınlığa bulaşmak..
O sımsıcak güneşi tende hissetmek..
Dileğimizdir elbet.. Canan Akpınar....