Gönül Teri 6 Şiiri - Akif Tütüncü

elli altısındaydı
yaşayamadığı kocaman bir dünyası vardı
yıllarca beklediği
ne çocuğu oldu
ne de bekleyeceği kocası
...sadece bir bakış kadar yakındık
şimdi çiçek açmış o gözlerde
koparmaya kıyamadığım
teyzemdi
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
dün çatıdan
dünyaya baktım
bir ben yoktum
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
tüm sevdiklerim
yan yanaydınız
bir avuç toprak kaplasa da üstünüzü
yoksa o toprak siz miydiniz
uçarsınız diye
yüreğim pır pır etti
her rüzgar esişinde
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
bugün mezarından
bütün yaşayamadıklarını
yüreğime doldurarak geldim
teyzem
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
kelimeler çığlık atar mı diyorlar
atar
anlattığı kişi okuduğu zaman
,,,,,,,,,,,,,,,,,
ben gecenin dört buçuğunda
seni yazıyorum
sense yalnız olduğun için
aynı saatlerde ağlıyorsun
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
anladınız mı
sizi anlatıyorum
sizi
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
geceler boyu
uykusuzluğumla
sohbet ediyordum
bazen seni anlatmamdan sıkılıp
o uyuyordu
bense seni sevmenin
nöbetini tutuyordum
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
seni anlatan
üç kelime sorsalar
uykusuz gecelerimin
yoldaşıydı derim
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
benim kelimeler içinde
boğulduğum gecelerde
siz uyuyordunuz
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
dönebilseydim
seni ilk sevdiğim günlere
bu defa ben giderdim
beni sevesin diye
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
seni sürekli yaşamak için
kelimeleri nokta yapıp
sıralıyorum yan yana
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
seni yazıyorum
okuyorsun
ama o kadar
seni
senden
daha güzel anlatıyorum ki
anlamıyorsun
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
öldüğünde
ağlayamadığım için
içimde deniz birikti baba
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Deniz olmasına denizdim de
içimi yakan tuzum da vardı
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
kahramanı
babası olan
çocuklardan olamadım
ondandır
ne gemim oldu
ne de yanaşacağım iskelem
,,,,,,,,,,,,,,,,,
hayatta
hep balık avladım
ama
oltam yoktu
,,,,,,,,,,,,,,,,
seni ne zaman yazmaya kalkışsam
bil ki yazılmış oluyor
kelimelerim
herkes seni mi seviyor ne?
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

her gece
bir tohum ektim duvara
çiçek açsın diye
meğer sarmaşıkmış
bütün vucudumu kapladı duvarlar
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Yüreğime
Şiir yazdıran
Kaç kelime kaldı ki
şunun şurasında
üstünü kapatırsın
beklediğimi bildiğin halde
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
aynalar
yüzünü unuttuğu gün
korkma
bil ki artık yoksun
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Hayatta en çok
Yağmuru sevdim
Yağarken
Kendini eşit parçalara
Böldüğü için
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
her yıl
bir okul açıldı yüzümde
öğrencileri değişse de
okunan kitaplar hep aynıydı
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Güneştik
Kuma âşık olduk
Tuzdan elbiseler giydirdik üzerine
yudum yudum
ateş içirdik
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

OĞLUM

Oğlum

Büyümemen için doğmadın henüz

Sana söyleyeceğim sözlere yabancıyım daha

Oyuncak bile yapmayı bilmiyorum

Uçaklarım kuyruksuz

Kaçamıyor komşunun balkonuna

Ara sıra yere çakılıp

Emeklediğin zaman

Şimdiden

Yerde sana arkadaşlık etmeyi öğreniyor

Oğlum

Duygusal sözleri söyleyemem

Henüz bilemezsin

Ama kucağımı büyütüyorum

Sana

Kocaman bir ev olsun diye

Hep bir yaşam eksikti ömrüm

Kırkını geçmişim

Umurumda mı?

Bir yaşam daha olacak

Bir yaşam

Sen

Kocaman gülücükler dolduracaksın dünyaya

Ben yine aynı şarkıyı söyleyeceğim

Ama bu defa yalnız değil

Seninle

Önce bir avuç olacağız

Sonra bir gövde

Sonra da yaşanmamışlıkları birlikte yaşayacağız

Ben yokluğunda alıştırıyorum kendimi

Gidişime

Sen daha yolculamayı bilmezsin

Bilirim

Bencillik bu ya

Bir tek isteğim var o zaman

İsmi bende saklı bir kıza yaklaş

Sen oydun de

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Ben Pazartesi günü âşık oldum sana
Haftanın diğer günlerinden kaçırmak için seni

Hani nasıl kaçar kum tanesi taştan güneşe
Ben de öyle kaçıyorum Pazartesiye

......Artık güneşler sadece Pazartesi doğuyor

Saat on ikiye vurunca bir çiçek açtı saatte
Dökülmesin diye kapattım diğer günlere
seni sevdiğimden beri
Sonsuzluğun adı Pazartesi

,,,,,,,,,,,