Gönül Teri 3 Şiiri - Akif Tütüncü

annemin
avuçları kadardı
bütün dünyam
,,,,,,,,,,,,,,

Baba
her kelimeme
damlamak için mi
öldün?
,,,,,,,,,,,,,,,

artık çok geç
sığınacağım tüm yıkıntılar
imara açıldı
yüreğime gökdelen dikiyor
yalnızlık
,,,,,,,,,,,

dem yağdırıyor
rüzgar
çatımın penceresine
bir içimlik hüzün
girsin diye
,,,,,,,,,,,,,,

yerel kıyafet giyen
yabancıydı
kalbim
,,,,,,,,,,,

kalleş dost kalbimi
mert düşmanım ayaklarım
taşıyor
yıllardır
,,,,,,,

kimse ateş etmesin
kelimelerim koruma altındaki
çocuk
,,,,,,,,,,,,

misafir bir
dilenciydim
defolu aşklarda
,,,,,,,,,

Yanar mı ki tırmığın ucu
Toprağı kazırken
Hayatın tırnakları da yansın
,,,,,,,,,,,,,,,,

yazıyorum
bir gün daha
ölmesin diye duygularım
,,,,,,,,,,,,,,,,

Alkol elbisesi
giydirmeden
duygularım hep çıplak
,,,,,,,,,,,,,,,,

ilk üniversite yıllarımda şiirlerim
gülümseten kelime oyunuydu
sonra sınıfı geçti
yaralarını armağan etti diplomalarına
,,,,,,,,,,,,,,