Gönül Teri 1 Şiiri - Akif Tütüncü

doğumumla ölümüm arasına seni sığdırdım
aşk sığmadı
,,,,,,,,,,,,,,

herkes iki gözüm var sanıyor
oysa ben hayata
hep senin gözlerinle baktım
,,,,,,,,,,,

kar değilim ki eriyeyim önünde
sırtımı verdim
sende olmayan her şeyime
,,,,,,,,,,,

salıncağı sallayacak
bir elin olmaması
vurdu hayatımı
,,,,,,,,,,

unuttun mu
unutamayacağımı
kapının her sesi
kalbim
,,,,,,,,,,,

seni buldum
kaybetmemek için
ayrılığı seçtim
,,,,,,,,,

seni senden kaçırıp
bana ekledim
ikimizin toplamını
aşka ekledim
şimdi matematik öğreniyorum
nasıl sonsuzluk çıkacak
,,,,,,,,,,,,,

bazı yapraklar
ağaçta kurumaz
,,,,,,,,,,,,,,,

ben gözlerine bakarken hep çocuktum
ondandır
büyümeye olan bu isyanım
,,,,,,,,,,,,

sevginin yağdığı
bütün sokaklardan ben geçiyordum
ondandır
sevgiyle olan
bu ıslaklığım
,,,,,,,,,

öyle uzun zaman oldu ki
seninle bir bedene gireli
artık unuttum kendimi
gitme
öğrenemem artık sensizliği
,,,,,,,,,

gönderemediğim duygularım yüreğimde yangınken
bir tek yıldızlar ağlardı yanı başımda
bir tek onlar koştururdu sana ulaşmak için
güneş aydınlığın hançerini bağrına yapıştırıncaya kadar
,,,,,,,,,,,,,

işte gidiyorum
yine senin olmadığın bir yere
ama içim hep umut dolu
kapıyı bir gün sen açacaksın
,,,,,,,,,,,

Çocukken kanayan yanlarımın
pansumanıydı
aşkın
,,,,,,

,,,
farklılıklarımız
sadece
boyanın renginde
,,,,,,,,,,,
Bugün
suskunluğum
daha
yalnız
,,,,,,,,,

Benle sohbet ederken
kendime yakalandım
bana delisin dedi
akıllı olsam
onunla konuşurmuşum
,,,,,

üşüyorum diyorum
bütüm ölümler başıma üşüşüyor
sanki çok sıcaklarmış gibi
,,,,,,,,

hayatımdan
bir can çekildi
bütün insanlar
başıma yıkıld
,,,,,,,,,,,

Buğdaysam
yaram içimde saklı diye
ezilmem mi gerekir
değirmen taşıyla
,,,,,,,,

çöz avuçlarımdaki
çöl yangınını
bir yudum rüzgar aksın
ellerinden ellerime
,,,,,,,,,,,,,

sen gonca ol
ben çiçek
benden başka kimse
görmesin
içindeki güzelliği
,,,,,,,,,

kısa bir oyun oynadık seninle
sen bana sevmeyi
ben sana sevilmeyi anllattık
yeni açılan bu yürekte
,,,,,,,,,,,,

saçlarını çekiştirirken
sıralara bıraktığım kokun
duruyor mu hala diye
ara sıra ziyaret ediyorum
bütün dünyanın sen diye koktuğunu bilmez gibi
,,,,,,,,,,,,,

yaramaz çocuk gibi
güzeliğini alıp kaçırıyorum yüreğime
fark etmiyorsun
o kadar çok ki
,,,,,,,,,,,,,,,

ilgili kağıda söyledim
artık seni yazarken
yüzünü buruşturmayacak
,,,,,,,,,,,

bildiği halde
içini oyacağını
böceğin
yuva yapmasına izin vermesidir
ağacı
yaprakları dökülse de
dökülmez yapan
,,,,,,,,,,

Aya
gözlerimle otel kuruyorum geceleri
kim bilir belki de konaklar bakışların
bir yalnızlık vakti
,,,,,,,,,,,

seni sevdiğimi
kütüğüme işlettim
silmek için
artık dava açman gerekecek kalbime
,,,,,,,,,,,,,

evi
yalnızlık yüklermi insanın yüreğine
,,,,,,,,,,,,,

dökülecek yanım kalmadı diyorum
hala çekiştiriyorlar
oysa çoktan geçti
büyüme yaşım
,,,,,,,,,,,,,

inanmayın sizi seviyorum diyene
kendindeki eksiklikleri
size yüklemeye geliyor
,,,,,,,,,,,

Anlat yaprak
Her dökülüşte
Yeniden dirilmeyi
,,,,,,,,

Denizi sevdiğim için
Hep kürek oldum
Sapladıkça bağrına çırpınışlarımı
Canını acıtıyorum sandı
Oysa sevgiye yenik düşmüştüm
,,,,,,,,,,,,,

doğum teni yangını
benimkisi
,
,,,,hayata izale_i şuyu davası açtım
payıma düşen hisseyi ayıracağım
,,,,,,,,,
,