Gönül Tencerem Şiiri - Latif Gökdağ

Hep kapalı kaynar gönül tencerem
Yüreğim küllenmiş çoban ateşi
Buharıyla ıslanır göz pencerem
Yamaçta batarken akşam güneşi

Kırk günde değişir bütün bedenim
Can suyu aktıkça döner değirmen
Günden güne dökülür meyvelerim
Aynalar da susar,sorsam kimim ben

Ciğerlerim çift kanatlı bir körük
Ateşin ne şavkı var ne dumanı
Cümlesi nefsimin getirdiği yük
Günahlardan arındırır sevabı

Erimeyen karlar yağdı saçıma
Sürümün peşinde dolaşır kurtlar
Dünyayı koydum bükülmüş sırtıma
Ömür boşaltır alnımdaki arklar

Yusuf'um,işte kuyu işte zindan
Gömleğimde Züleyha'nın elleri
İsmail'im, bıçak altına yatan
Kan sızdırıyor Hacer'in gözleri