Mandolin telinin, birisi kopar
Yerine yenisi, kolay takılır
Keman, kanun ve ut, teli de aynı
Tüm enstrümanların, teli değişir.
Oysa gönül teli, öyle değildir
Daha kırılgandır, yedeği yoktur
Hepsi kırılırsa, sevgi tükenir
Toplumda örneği, epeyce çoktur.
İnsanlar tenkidi, fazla severler
Kimse hatasını, pek kabul etmez
Bir kırma yarışı, sürer de gider
Geri kalan sevgi, kimseye yetmez.
Aslında gerçeği, anlamak lazım
Aradaki sevgi bağları ince
Ve kopmaya her an, müsait ise
Bir deli rüzgârla, her şey yıkılır.
Kimlerin uğruna, neyi harcarız
Değer mi diye hiç, düşünemeyiz
Gönül tellerinin, yedeği yoktur
Kolayca kırarken, fark edemeyiz.
Bir tek istisnası, olabilir mi?
Kalp kıran, bir ipek böceği gibi
Gönül tellerini, bir koza gibi
Acaba yeniden, örebilir mi?
Kavgayı sevenler için, çok zordur.
27.5.2009
Erol GüngörKayıt Tarihi : 28.5.2009 05:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.