Gönül Tavlası Şiiri - Muharrem Çetinkaya

Gel otur karşıma,
Bi-gönül tavlası atalım.
Beyaz düşler senin,
Zaten,
Siyah pullar her zaman benim…
.
Zar tutar;
Dü-Şeş atar,
Gönüldeki pullarımı kırarsın,
Ben ise hayatta hep,
Hep-Yek attım….
Kırık!
Attıkça düşeşi,
Umutsuz …………..
Girecek ev mi bıraktın…
.
Sen şansla barışıksın belki de;
Ya da benim şanssızlığım,
Tavla hep benim koltuk altımda…
Zar tutma!
.
Gel,
Bi-kahve içelim,dostça!
Ardından fala da bakalım,
Zar tutmak,
Aldatmak
Yok!
Gel zarları,
Fincanda atalım…
Hatır sayalım!
Ben gülerim,
Belki bu sefer,
Bu gönül tavlasında!