Hayat geçti hayallerin kızağında
Gönül tasım taş dolu son azığında
Her taş bir emelin nefsin tuzağında
Kıyamete yolcu adem, bi ademsiz
Mahşerde suyu almaz tasım taş dolu
Dökselerde dolmaz, engel nefsin kolu
Ciğer susuz, yokluk kuru, varlık diri
Ölüm ölmüş, eyvah cana Ademoğlu
Yarına yaşar insan dünü unutup
Dün öldü, yarına çıkmadan uyutup
Ahiret sonsuz, ölüm faniyi yutup
Günler azıktır tek tek ölüme rızık
Zaman ölünce, ölümün rızkı biter
Ölü diye kılarlar zamını zamansız
Mekanın vardı şimdi mahşere gider
Son güneşin batar akşamsız mekansız
Nasihat ölüm dedik nefse ey gönül
Tasın taş dolu, su almaz akla danış
Al taşları nefsi taşla coşsun gönül
Mahşerde susuz kalma Saki ile tanış
Selim bunca nasihatı duyan varmı?
Önce nefsine yükle bu yükü alırmı.
Rabbim der, her nefis ölümü tadacak
Tellal bağırır, kulağı olan varmı?
Saki,: su dağıtan kişiye denir.
Yavuz Selim Bulut
Kayıt Tarihi : 16.4.2023 01:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!