Gönül tamburu Şiiri - Mahmudiye Düzkaya

Bahardı senden önceki kışlarım,
Artık kışlarda kaldı yazlarım,
Sen tamburda,
Bende burda ağlarım,
Gönül tamburunda,
Hep hicazkar çalarım.

Ah tamburum tamburum,
Dertler sırtımda,
Ben bir kamburum.

Her yürekte ayrı ayrı besteler,
Ses veriyor gönül tamburundaki teller,
Hep hüzündür hep acıdır ezgiler
Ben muhayer sen hicazkâr tamburum.

Ah tamburum tamburum,
Dertler sırtımda,
Ben bir kamburum.

Bir dokunsan bin ah işitirsin sen tamburum,
Tellerinden süzülürken gönül yağmurum,
Gel arık gönül yorgunum,
Ses vermiyor sensiz gönül tamburum.

Ah tamburum tamburum,
Dertler sırtımda,
Ben bir kamburum.

MAHMUDİYE DÜZKAYA