Gönül Suyum Şiiri - Ayşe Çetintaş

GÖNÜL SUYUM

Dizlerim gidişini taşıyamayacak kadar yorgun

Hiç mecalim kalmadı nefes almaya.

Ve yine tutunurum beni mutsuz eden her şeye en büyük şansım demeye.

Sana saklarım yüreğimden gelen bütün yaşları ve
Kendimi de bir avuç sahte gülüşe

Ey can, sen gidersen bu şehir karanlık, gönlüm ise hep ayazda kalır.

Ellerimi ısıtamaz hiç bir güneş ve dahi yaklaşamaz Lokman bile yarama.

Yaban ellerde ay bile bize karanlık kalır.

Senin gözlerinde gördüğüm umuda tutundum ben

Gel beni kendinde tani, sevmez de mutsuz olursan eğer ahtım olsun ki,
bütün heceleri,
Bütün kelimeleri hatta bütün cümleleri ateşe verip susarım gönül kapında.
Ve de sitemsiz teslim olurum zamansız gelen ecele.

Ey benim gönül suyum, gel eyleme ömrümü çöl.

Ayşe Cetintaş