Gönül Sultanım Şiiri - Abdulkadir Yıldız

Her neye baktımsa özünü gördüm gönül sultanım
Nereye gittimse izini gördüm gönül sultanım

Benzemez bende ki gül dalında bülbülün zarına
Ateşine yandım közünü gördüm gönül sultanım

Yüzün aya çevirdin ikiye bölündü gökler mest
Dosta giden yolda hızını gördüm gönül sultanım

Kaynayan denizler geçtin patlayan dağları aştın
Kurtuluş yolunda düzünü gördüm gönül sultanım

Aşk sofrasını serdin hayat verir sonsuza kadar
Darda ki mansur’da hazını gördüm gönül sultanım

Yer yüzünü bahara çeviren rahmet sularının
Hepsi senden aktı gözünü gördüm gönül sultanım

Senden önce gökten afetler yağdı sarsıldı yerler
Peşinde hep bahar yazını gördüm gönül sultanım

Kadir’e sofranda bir kırıntı at beratım olsun
Hak kazanında aşın tuzunu gördüm gönül sultanım

ABDULKADİR YILDIZ