Senin sokağından sensiz geçiyorum.
Gönlünün penceresinden bakamadan.
Evinin yanıbaşında duran ağaç gibi kıpırdamadan.
Gördüğüm her yüzde hep seni seçiyorum.
Sen ise gönlümün sokağına adres sormadan girdin.
Keşke gelip otursan birkaç dakika da olsa bankıma.
Ya da bir kere gelsen ömürboyu kurulsan gönül tahtıma.
Ama sen yüreğimin ziline basıp zamansız kaçıp gittin…
15.12.2023, 02:23 - İstanbul
Sait KaragözKayıt Tarihi : 16.12.2023 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geceleri gönül sokaklarında dolaşıyorken bulunmuş satırlar…
TÜM YORUMLAR (1)