Gönül Sohbet İster S- 306

Gönül sohbet etmek ister seninle,
Bir akşam bize gel diyemiyorum.
Sana canım deyip, öpsem anlından;
Nasıl karşılarsın bilemiyorum,

Anlarım derdini ne gelir elden,
Her biri çalıyor ayrı bir telden,
İnan ki severim seni gönülden,
Söyleyecek bir söz bulamıyorum.

Hayat savuruyor insanı böyle,
Serin, serin eser şu bizim yayla,
Sevda pınarımda gel gönül eğle,
Desem bundan emin olamıyorum.

Kör olmuş gözlerin, görmedin beni,
Neler neler vardı, hatırla dünü,
Bugün bile gelsen, geç kaldın hani,
Bağırsan sesini duyamıyorum.

Kimisi kaderin deyip geçtiler,
Kimisi hor görüp yüksek uçtular,
Kimi her nedense yakın düştüler,
Doğduğum yere ben, doyamıyorum.

Ömrüm oldukça da kalmak isterim,
Derin hülyalara dalmak isterim,
Kırk yılda bir sefer gülmek isterim,
Gülecek bir vakit bulamıyorum.

Garip Çam Aşık’ın yüreği yanar,
Issız köşelerde yarini arar,
Yaralı yüreği, her zaman ağlar,
Gözünün yaşını silemiyorum.

S- 306