Gönül sofrası Şiiri - Gönül Çalımlı

Tütsülerini gizledim Gönül soframa
esti mi? efil efil rüzgâr
dağıttı mı? kokusunu
yüreğimin kambur ıhlamurlarının

şimdi burada açılsam sana
tamda karanfilin kırmızısından
kekiklerin dağlarında
anlarmısın
kokumu?

şimdi tam da burada
fikrinin yeşilinden öpsem
giderek yalnızlaşır mı?
sokaklar

sürer mi? tarih izimizi
çatısız kışların o serin ağızlarıyla
okyanuslar,
o yakut yeşili ıslaklıklarını
dağlarımızın saçlarına sunar mı?
gökler altın yaldızlı elbiselerini çıkartıp
bağışlar mı? titreyen dudaklarımıza

söylesene
söyle
neden? önce adın gidiyor sesimin arasından
niye?
daha sonra derin bir uyku gibi gelir şafaksız gece...