Gönül Sofrası. Şiiri - Kemal Pekin

Bende bulundum birgün gönül sofrasında,
Kokuları bayıltıcı bir sevda vardı tasında,

Elem, acı, ızdırapla karışıktı gönül aşı
İçkilerin en tatlısı, kadehlerde gözyaşı

Yedikçe yedim, içtim sevgi ile doldum
Bir bakışta yirmisinde ben ihtiyar oldum

Hazırlanmış binlerce yıldır iştahla yenmeye
Kahrolası değmezmiş bir kez denemeye

Tükenmez artar, kederleri,elemleri var
Doyurur tanrısallığıyla gelip gidenleri var.

Murat renkli örtüsü var tıpkı yeşil çimden,
Hala toplayamadım gönül sofrasını içimden.

Kim bilir binlerce yıldır nasıl da dolmuştur
Tabii herkes de benim gibi ihtiyar olmuştur.!