Gönül Sofrası Şiiri - Mehmet Şahan

GÖNÜL SOFRASI

Sergen ettik sırtlardaki urbayı,(*)
Gönül soframızı açtık dost için!
Sebil ettik kalplerdeki kırbayı, (**)
Gönül soframızı açtık dost için!

Gönül taamımız, aşımız sevgi;
Kalpteki duamız, taşımız sevgi!
Dildeki mayamız, yaşımız sevgi;
Gönül soframızı açtık dost için!

Dosta açan güller al olsun diye,
Dostu saran eller dal olsun diye!
Dostu soran diller bal olsun diye,
Gönül soframızı açtık dost için!

İsteyen özenli halıyla gelsin;
İsteyen desenli şalıyla gelsin!
İsteyen dikenli çalıyla gelsin,
Gönül soframızı açtık dost için!

En ücra köşede dostu görmeye,
Her türlü lehçede dosta ermeye!
Bağ ile bahçede dostluk dermeye,
Gönül soframızı açtık dost için!

Dünya sahnesinde unu bitirdik,
Benlik rahlesinde ünü bitirdik…
Nefsin uhdesinde dünü bitirdik,
Gönül soframızı açtık dost için!

Pir-î Fanî der ki; gönlün ilamı,
Hakk’a arzuhâldir kalbin selamı!
Kula farzı haldır Rabb’ın kelamı,
Gönül soframızı açtık dost için!

(*) Urba: Kıyafet.
(**) Kırba: Su kabı.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
07.05.2020 – İSTANBUL