Gönül Sofrası Şiiri - Dursun Ulutaş

Gönül sofrasını meydana serdim
dostlar birer lokma tatsınlar deyi
diken arasında gülü severdim
canlar gocunmadan tutsunlar deyi
insan güldür koklamasın bilene
sevda sırdır buna agah olana
af dileyip kapusuna gelene
açmış hanesini yatsınlar deyi
gönül inşasının mimarı haktır
asla ondan başka yapıcı yoktur
gönlümün güzeli mihmanım paktır
o canana ortak etsinler deyi
hak aşıgının bitermi hiç çilesi
şeytani lanettir başın belası
ozan dursun kapınızın kölesi
dostluk pazarında satsınlar deyi