Hasretin kapımı çalınca başlıyor kendimle savaşım.
Şakaklarımda karşılıklı bir atışma, zihnimde bir bulanma,
Git desem gönlüm kılıçlarını kuşanacak,
Gel desem yollar bana hep pusu kuracak.
Sevdan yüreğime sızdığı anda başlıyor azabım.
Göğsünden vurulmuş yatıyor ümit sipahilerim.
Birken bin sen duruyorsun karşımda,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kimliği belirli birine yazılan bu şiirde yüceltici duygular o değin çok sahici ki...Okuyucu tat alarak gezinebiliyor dizelerde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta