Dün, içim doluydu, bir sen yoktun,
Dün, her şey vardı, bir sen yoktun.
Dün, senin benim günümdü ama yoktun,
Gönül soframda bir sen yoktun.
Bazen daldım, yanına geldim,
Bazen doldum, bendimi aştım.
Bazen hüsran, bazen umut doldum.
Gönül soframda bir sen yoktun.
Güzellikler çoktu, ama sen yoktun.
İçim burkuldu, derdim çoktu.
İlaç aradım, şarjım yoktu,
Gönül soframda, bir sen yoktun.
Seyrettim güzellikleri, seni gördüm.
El salladın, yanıma geldin.
Öptüm okşadım, bir hoş oldum.
Gönül soframda bir sen yoktun.
Burada şair olacağım, dedim.
“Neden” diye sordular hep birden,
Sustum, “yârim yok” dedim içimden.
Gönül soframda bir sen yoktun.
27.04.2006
Kayıt Tarihi : 3.11.2009 08:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!