Gönül Sızım Şiiri - Savaş Barha

Yağmurun yağması
her zaman hüzünlendirmez.

Karabulutlar gizlemişse güneşi
korkulmaz, sabırla beklenir güneş.

Ama bugün hüzün çökmüş şehrime.
Bugün günlerden seni yazma günü.

Yokluğun düştü aklıma.
Seni özledim, gözlerim buğulandı.

Bir banka oturup gizlice ağladım.
Hava soğuktu, yokluğunla üşüdüm.

Boynum bükük, seni özledim.
Sanki seni unutmuşum gibi haykırıyor dünya.

Seni her hücreme işlemiş gibi özlerken
seni unuttuğumu düşünüyor bizi görenler.

Ey sığırcık kuşları!
Durun, çizmeyin yârin yüzünü.

Karabulutlar, çıkıp gidin.
Yeter bunca karardığınız.

Yârin adını kulağıma fısıldama ey rüzgâr!
Yapabiliyorsan yâri getir, yapamıyorsan sus.