Gönül Sızım Şiiri - Abdullah Ercan

Mehtâb;
Yıldız salkımlarının arasında bir zenbil
Bakışlarını öper hüzünlü gözlerimin
Sarkarak sessiz uzaklardan

Cennet sarhoşluğu yaşatır

Kelimeler sarmaşık gibi dolanır boğazıma
Kimi,deler yüreğimi parçalar
Kimi,sus olur dökülür dudaklarımdan
Bir yolcunun peşinden koşar
Çakılır topraklara bedenim
Rûhumu mekansız bırakıp
Zamânı öldürür içimde bir sızı
Uzanırken gece âsumâna
Çekme dudaklarını,öptüğün hüznümden
Yalnızlık durağımın vuslat sancısı
Solarken...
bütün renkler
Gecenin siyahı kalır yanıbaşımda
Gülüşümü süsler Mehtâbın şuâsı
Birde...
Şarab kırmızılığında düşlediğim dudakların
Henüz
İsmini söyleyemeyen dudaklarıma iliştirdiğim
Kaçıncı sigaramsın
Eyy... meçhûl sevdâm
Gönül sızım
Günahsızım