Bazen kelimeler dolanıverir insanın boğazına da birşey çıkmaz ya ortaya.. Hani insan bir boşluk hisseder uçsuz bucaksız.sonsuz....ve sonunun nerde olduğu belli ama sonucu meçhul.......Yine de şanslıyım biliyor musun şiir gözlüm, yüreğim bir yerlere sıkışıp kalsa da birşeyleri koparıp ordan atabiliyorum satırlara...anlatabiliyoum anlaşılmasını beklemeden....... işte bu öyle güzelki..... aslında ömür bir defter ve biz onun sayfalarıyız, ama yazıyı bazen biz yazamıyoruz o sayfaya, bu elde değil bazen gönül şiirim....içim rahatlıyor yazdıkça,birşey var şuramda, tam bedenimin sol yanında sızlayan......Bir şey vardı cevabı olmayan, bir şey benden uzakta bana hükmeden bir şey ...diyorum ya o.. SiiR_AdAM
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta