Gönül Şifresi
Rüzgarın önünde bir yaprak gibi,
Yıllar toprak oldu tozdu da gitti.
Çöllerin kumunda bir topak gibi,
Vahadan suları süzdü de gitti.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.