Ela Güzele Şiiri - Sedat Kocabey

ELA GÜZELE

Gönlümün gönlüne düşmesi kader
Yanmışım gözleri bela güzele
Onunla son buldu gönlümde keder
Yanmışım gözleri ela güzele

Bakışı içimi yaktı kavurdu
Sevda rüzgârıyla aldı savurdu
Mesken eylemişim doğduğu yurdu
Yanmışım gözleri ela güzele

Gönlümün sultanı tacı başımın
En büyük karıdır bunca yaşımın
Değişmez menüsü tatlı aşımın
Yanmışım gözleri ela güzele

Başını göğsüme koyup da uyu
Sensizlik ömrüme dipsiz bir kuyu
Sana çok alıştı bende beş duyu
Yanmışım gözleri ela güzele

Şimdi her sevincim her düşüm senle
Yüzümde mutluluk gülüşüm senle
Bir lokma ekmeği bölüşüm senle
Yanmışım gözleri ela güzele