Gönül Sevdiğini bir an görmezse

Gönül sevdiğini biran görmezse,
Solan bir çiçeğe döner ve solar.
Her kışın sonunda bahar gelmezse,
Bülbül ötmez olur,güller de solar.

Uçar olunur ki bulut üstüne,
Yağmur olur iner toprağa yine,
Ay'a tapmaz insan bakınca gün'e,
Sevgi gönül yeri, oraya dolar.

Bazen gizli alır,döner hırsıza,
İsteyerek çokluk döner arsıza,
Rahmeyle canan suyu susuza,
Vermezsen dal kurur,yaprağı solar.

Sevgi ne zinnettir,ne de takı'dır,
Sevgi meyinede gönül sakidir,
Herşey gelir-geçer, sevgi bakidir.
Sevgisiz bahçeye kıran'lar girer.

Evrensel'e yönün dönermi canan,
Gönül yüreğinde varmıdır mekan,
Sevdiğini insan, yitirdiği an,,
Dizin döver,hemi saçların yolar..