Gönül Sevdası Şiiri - Nezaket Toraman

Gönül sevdasına düşerse insan.
Ne kadar dolu olsa da
Gönlü boş sanır.
Aradığı ruhu bulduysa eğer.
Vız gelir muhabbet vız gelir dünya.
Pişmanlık duysa da bir kere insan,
Bin defa sevse de yine yok sanır..
Gönül denilen yerde yürek sevgisi
Sevildikçe sevilesi hoş gelir
Sanmaki sevgiler unutulacak.
Onların yerleri ayrı olacak.
Gönül daim neşe muhabbete hasret,
Duydukça tatlı sözü vaz geçmez sanır.
Denizden alır tatlı maviyi.
Güneşten alır mor ile alı.
Huzuru bulur yeşil gördükçe.
Mutlaka her gülde neşesi kalır.
Sevgiyi bölemez korkak ruhunda.
Sevgiliyi kaybetmek istemez bulunca,
Heleki sevgili onun olunca.
Dünyayı verseler yine boş sanır..