Gönül Sen Sevdin Şiiri - Mehmet Ay 2

******GÖNÜL SEN SEVDİN******

Sözünü tutmadın gönül, sen sevdin,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!
Bende açılan yeğane gül dedin,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

Yoluna taş çıktı gonca olmadı,
Yangının var idi suyun akmadı,
Dağların karı da serin bakmadı,
Seni sevmeyeni sen neden sevdinn.!

Neyine aldandın sen bu hayatın,
Neyidi anlamadın kabahatın,
Sabreyle dedin, bumuydu diyetin,
Seni sevmeyeni, sen neden sevdin.!

Sana yalandan gül gibi kokanlar,
Bahçen viran etti bodor olanlar,
Sagır kulaklı duydum diyenler.
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

Gecede koynunda yürek pişirdin,
Hayallar koymadın hepsin devşirdin,
Duyğusuz duvara ruh iliştirdin,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

Bir türkü duyunca gözde yaşların,
Kiprigin kapandı eğri kaşların,
Kabusa dönüştü pembe düşlerin,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

Efkarın sana kaldı yıllar yetti,
Değsem ağlarsın kim sana ne etti,
Gözünde büyüttün bırakıp gitti,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

Anladım dermansız sendeki bu dert,
Çizgiler kalmamış sana bu ülfet,
Miadı diyor yürektesin sabret,
Seni sevmeyeni sen neden sevdin.!

11.03.25 / Saat 11,50
MİADI (Mehmet AY)