Gözlerim dolmuş, zorlamayayım kendimi,
Akıtayım içime kederin altın kadehlerle sunulan zehir zerrelerini,
Denemeyeyim, durduramam şaha kalkmış gönül seli karşımdaki,
Ne kadar sürer bilemem ama elde değil anlatamam anlayamazsın,
Yüreğindeki nasıl yandığını tahmin bile edemediğin ateşi! .
Hiçbir şey,hiçbir şeye anlatamaz sana olan sevgimi,
Sonradan öğrendim bir başkasını sevdiğini,
Unuttum ne yediğimi, içtiğimi; gecelerimi gündüzlerimi,
Bulamaz oldum gittiğim yerleri ama unutamadım,
Hala seni gördükten sonra verdiğim sözleri,
Son nefesimde hala ismini ezberlesem bile,
Unuturum diye tekrar tekrar söyleyeceğimi,
Ve ölümden sonra bile seni seveceğimi.
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Yılmaz Karacaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/26/gonul-seli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!