Gönül Şaştı Gel Şiiri - Mehmet Şahin Sah ...

Gönlümün sultanı, himmet sahibi
Yine bir hal oldu, gönül coştu gel
Ne sahra tanıyor, nede ummanı
Uzaktan yakına, gönül koştu gel

Aştı yüce dağlar, kar ile boran
Konacak dalı yok, mekanı viran
Tabip lokman yokki yaramı saran
Acılar birikti, gönül taştı gel

Bağbanım diyenler, kırdı budağı
Kaldırdı, kaldırdı vurdu nacağı
Ömrüme güz geldi, döktüm yaprağı
Yaz bahar var iken, gönül hoştu gel

Aşık Şahmedi’me, ateşten yolu
Sen murat eyledin, böyledir hali
İçtiğim elinden, bir yudum dolu
Akıl sarhoş oldu, gönül şaştı gel.