Hangi parkta sallandı gönül sabahlarım.
Uyumadı rüzgarlarında hiç karanlıklarım.
Gördüğüm yaralı kuşlar kadar çaresizim.
Ağlıyor halime bulutlar,sanki kimsesizim.
Yorgun kollarımda sallanırken ümitlerim.
Tutunduğum dallarımda,kırıldı sevgilerim.
Zamanın kamçısıyla dövülürken sözlerim.
Yaralı dillerde,heceler kadar kimsesizim.
Kurduğum devrik cümlelerimde tükendim.
Ötünce anlaşılmayan kuşlar gibi çaresizim.
Sustu gönül sarmaşığında,yandıkça sesim.
Dertlere gizlenmiş,derman gibi kimsesizim.
Çilemdir,geceler boyu rüyamda salladığım.
Göz pınarlarımdaki kirpiklerimdir,ağladığım.
Islanmış sabahların coşkusudur,çağladığım.
Derelerinde akan,zaman kadar kimsesizim.
Kayıt Tarihi : 20.7.2006 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kadir Karakulakküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/20/gonul-sarmasigi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!