Dost diye bilipte güven duyduğum
Arkadan kuyumu kazarmış meğer
Gönül sarayıma bekçi koyduğum
İdam fermanımı yazarmış meğer
Gizli sırlarımı söylerdim O'na
Hiç kuşkum olmadı güvenden yana
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
