Dost diye bilipte güven duyduğum
Arkadan kuyumu kazarmış meğer
Gönül sarayıma bekçi koyduğum
İdam fermanımı yazarmış meğer
Gizli sırlarımı söylerdim O'na
Hiç kuşkum olmadı güvenden yana
Gündüz hozanlarda otlayan dana
Gece bostanıma sızarmış meğer
Helalleştik ben gurbete giderken
Söz çok ama söylemeye çok erken
Yüzümüze sevgiden söz ederken
Hain için için kızarmış meğer
Ahmet der sılama döndüm döneli
Geçiyor günlerim dertli çileli
Kendini akıllı sanan bu deli
Dost ile aramı bozarmış meğer
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir yıl ayrılıktan sonra bıratığım gibi bulamadığım dost bildiklerime.
TÜM YORUMLAR (21)