Gönül Sarayım Şiiri - Selahattin Erdoğdu

Yıkık bir virane gönül sarayım
Gözlerim sözümü dinlemez oldu
Felek kara yazmış alın yazımı
Ne gönlüm şad oldu ne yüzüm güldü

Fırsat vermedi ki kader güleyim
Eller gibi bende murad alayım
Dostum düşman imiş nerden bileyim
Hasımdan beklerken dost canım aldı

İşlerim hep gideriken yolunda
Onca insan vardı sağım solumda
Ömür denen tozlu yolun sonunda
Hani nerde kimler yanımda kaldı

Ey Erdoğdu’m insan yalınız doğar
Bak çıkarı kadar el verir değer
Hayat yalan ölüm gerçekmiş meğer
Ağa paşa nerde hep toprak oldu